Op verschillende manieren kunnen er verkeerde voorstellingen van de hemel ontstaan. Het kan bijvoorbeeld zijn dat we een te ‘geestelijke’ invulling van het hemelleven hebben. Vaak wordt gedacht dat de hemel de plaats is waar de gelovige terechtkomt als hij al het aardse achter zich gelaten heeft – de hemel dus gescheiden van de aarde. Maar volgens de Bijbel zullen hemel en aarde uiteindelijk juist helemaal samenvallen. De hemel komt naar de aarde toe. Op dat moment zullen we dan ook niet mínder mens zijn, maar juist méér – we zullen zijn zoals God ons bedoeld heeft.
Het andere uiterste is dat we een volledig ‘aardse’ invulling geven aan het hemelleven, alsof het één op één hetzelfde is als ons leven nu, behalve de nare dingen. Er is weliswaar continuïteit (dat wil deze les ook benadrukken), maar tegelijk ook een radicale discontinuïteit. Die komt vooral tot uiting in het feit dat God in de hemel ‘alles in allen’ zal zijn. Er is geen hemel zonder (verlangen naar) God!